مقایسه ویژگی های آنتی اکسیدانی و فیتوشیمیایی ترامتس جیبوزا (trametes gibbosa)

سابقه و هدف: قارچ دارویی trametes gibbosa از خانواده پلی پوراسه و راسته پلی­پور دارای کاربردهای دارویی فراوانی در سرتاسر دنیا می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی و مقایسه میزان فعالیت آنتی اکسیدانی این قارچ به دو روش مهار رادیکال آزاد و قدرت احیاء و تعیین میزان فنل و فلاونوئید آن است. مواد و روش­ها: پس از تهیه عصاره متانولی ویژگی­های آنتی اکسیدانی آن توسط دو روش آنتی اکسیدانی از قبیل فعالیت مهار رادیکال dpph و همچنین ظرفیت احیاء کنندگی ( rp ) سنجش شد. bht و bha به عنوان آنتی اکسیدان های مصنوعی در مقایسه با عصاره متانولی قارچ t. gibbosa در غلظت­های مشابه فراهم شدند. هشت غلظت از عصاره متانولی تهیه شد ( 5/12-1000 میکروگرم بر میلی لیتر). همچنین میزان فنل و فلاونوئید در حلال متانولی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدانی وابسته به غلظت عصاره بود. بالاترین میزان جاروب کنندگی رادیکال آزاد را غلظت μ g ml-1 750 (61/19%) و پایین­ترین فعالیت در غلظت μ g ml-1 5/12 (18/4%) مشاهده شد. بالاترین ظرفیت قدرت احیاء در غلظت μ g ml-1 1000 (328/0) و پایین­ترین ظرفیت قدرت احیاء را غلظت μ g ml-1 5/12 (129/0) داشت. میزان فنل کل 03/0 ± 30/1 میلی گرم گالیک اسید معادل وزن تر و میزان فلاونوئید کل برابر با 26/0 ± 55/1میلی گرم کوئرستین معادل وزن تر حاصل شد. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که در غلظت­های بالاتر، فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتر عصاره و در غلظت­های پایین­تر، فعالیت آنتی اکسیدانی کمتر عصاره حاصل شد. در هر دو روش اتخاذ شده برای سنجش ظرفیت آنتی اکسیدانی نتایج نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدانی شدیداً به غلظت عصاره وابسته بود. بطور کلی نتایج نشان داد که عصاره متانولی نمونه، فعالیت آنتی اکسیدانی قابل ملاحظه ای نداشت.